Na de dood is het gedaan zegt mijn vader…

Aura Oasis Logo

Esoterisch vraaggesprek

Na de dood is het gedaan?

Een esoterisch vraaggesprek

V: Je bent nogal goed op de hoogte van alles en nog wat. Maar wat denk jij hiervan:
Mijn vader zegt: als je dood gaat, ben je dood. Het is gedaan.

Denis: Je zal het wel zien… daarom geloven ook zoveel doden niet dat ze overleden zijn. Normaal ga je naar het licht. Sommigen kunnen blijven hangen omdat ze niet kunnen loslaten. Je vader denkt gewoon logisch binnen ons fysiek kader. Het is nog steeds niet begrepen dat we eigenlijk “geestelijk” zijn en daarom dus niet echt uit stof bestaan. De beroemde fysicus Eddington zei ooit: “The stuff of the world is mind stuff”. Dit moest hij noodgedwongen concluderen uit de resultaten van de quantumfysica. De quantumfysica is ook een goed voorbeeld hoe hard we iets dat we niet kunnen begrijpen verdringen. Niels Borh, de ontdekker zei: “Wie niet geschokt is door de quantumtheorie heeft er niets van begrepen”

V: Ik denk dat je dus naar een licht gaat als je er klaar voor bent, anders blijf je hier rondhangen.

Denis: Klaar of niet klaar is niet echt de juiste omschrijving. Je kan weigeren om naar het licht te gaan en het kan je niet toegestaan zijn. Je kan bijvoorbeeld vermoord worden en een zodanige haat tegen de moordenaar dragen dat je deze wil achtervolgen, daarom wil je niet naar het licht maar nog op aarde blijven om dit eerst te verwerken. Bij zelfmoord kan het voorkomen, dat het je tijd nog niet is. Meestal duikt er bij zelfmoord BDE’s slechts zelden een positieve BDE op. Vele zelfmoordenaars moeten nog de gevolgen van hun daad overzien en zich realiseren dat hun problemen nu nog erger zijn omdat ze er niets meer kunnen aan doen. Daarbij komt de miserie die rond hun daad ontstaat en die hen zo overbelast met schuldgevoelens dat ze wanhopig de treurenden proberen te helpen. Ze voelen zich ook nog verantwoordelijk voor bijv. hun kinderen.

V: Maar als je sterft, verlaat je geest je lichaam. Die geest heeft ook al verschillende levens achter de rug. Mijn vraag is dan ook: weet je geest nog wie je was op de aarde, of mengt hij alle persoonlijke levens die hij al gehad heeft? Ik kan mijn vraag niet goed formuleren. Wacht. Besef je dat je dood bent of is het eigenlijk meer onbewust? Zoals je slaapt, je bent er nog wel, maar je beseft het niet.

Denis: Eens na dit leven overgegaan is naar het “zomerland”, heb je inderdaad geen aardse naam meer. Het zijn daar vreemde namen, geen achternamen en toch unieke namen. Dit is eigenlijk je werkelijke naam. Als je over bent weet je dat je “ontwaakt” bent alsof het aardse een droom was. Wie blijft hangen is NIET DOOD. Hij/zij bestaat immers nog. Dat dit in een andere toestand is, zorgt alleen voor bevreemding. Men begrijpt het niet en wil de rest niet geloven. Aardgebonden blijven is dan ook niet natuurlijk en komt niet veel voor. Aan de andere kant loopt het hier nog vol. Zij blijven tot ze zich gaan realiseren dat ze mee kunnen met overleden verwanten die rond hen zijn, maar die ze door hun aardse afstemming niet kunnen zien, evenmin als een levende iets geestelijks kan zien.

V: Waarom kan je niet iemand oproepen die gestorven is? Omdat hij naar het licht is? Omdat hij niet beseft wie hij werkelijk is (gezien de verschillende levens)? Omdat ik niet de mogelijkheden heb om op te roepen?

Denis: Het kan wel maar het is zeer moeilijk. De reis door de tunnel naar het licht en naar het zomerland is geen heen en terug. Het lost ook niets op om steeds over en weer te gaan. Van daaruit heeft men echter wel nog zicht op de situatie. Men wordt dit daar ook ten sterkste afgeraden. Je maakt er iemand ook afhankelijk van. Aan de andere kant kan een afscheid zo hard zijn, bijv, mijn dochter verloor haar lief door een ongeval, dat hij/zij toch nog eens terug contact krijgt zodanig dat het leven van de door smart vervulde rust krijgt. Bij mijn dochter is dat gelukt. Ze is van de ene op de andere dag gaan geloven. Ik had een boodschap van hem op bandstem. Die stem herkende ze als “ongetwijfeld de zijne”. Ze heeft er maar eenmaal naar geluisterd. Ook hebben we contact gehad met hem, zonder dat mijn dochter daarbij was. Daarbij werden enkele troetelwoordjes gegeven die zij alleen kon weten. Dit maakte veel goed.

V: Soms zijn er mensen die afspreken van als ze sterven de andere hem oproept. Maar dat lukt niet. Is er dan misschien niets na dit leven?????

Denis: Dit lukt wel. Degene die afgesproken hebben slagen er meestal wel in. Zeker als dit niet zomaar is gebeurd. Zo zijn voldoende gevallen bekend waar deze afspraak een teken zou zijn voor de andere dat het doorgaat. Maar dan wel een afspraak die ook ernstig wordt gehouden. In dat geval krijgt de overledene vaak de kans dit te doen. Dit houdt echter soms het overgaan op.

V: Als je gestorven bent en je gaat naar het licht, wat denk jij dan te zien? Kun je dingen echt waarnemen? Zie je echt mensen?? Of zijn het schimmen? Hoe zou de omgeving eruit zien?

Denis: Zij die een blik zagen, zeggen allemaal dat het “Echter” is. Meer realistisch, minder beperkt, mooier. Kleuren zijn mooier, klanken klinken beter enz… logisch ook, met onze twee ogen kunnen we slechts een richting zien omdat ze vooraan op ons hoofd staan en slechts drie kleuren kunnen waarnemen. Sommige kleuren (ultraviolet bvb) kunnen we niet meer zien door de beperking van onze zintuigen. Ook met geluid is dit zo, ons gehoor is beperkt in frequentie (20-20.000 Hz in de beste omstandigheden) We hebben 5 zintuigen (het zesde daar gelaten) Alle zintuigen hebben geen beperkingen meer. Men ziet ook veel meer dat iets uit een hoek van 90° omdat men die fysieke ogen niet meer nodig heeft.

V: Heeft ieder mens een gids? Zelfs zonder we het weten? Wat is hun bedoeling eindelijk? Kunnen zij niet naar het licht?

Denis: We hebben allemaal een gids, die hoor je via je innerlijke stem, je gevoel meerbepaald, je schuldgevoel bvb, iets dat je zegt dat iets wat je wilt doen niet goed is, enz… We hebben ook andere zielen die meegeïncarneerd zijn met ons naar het aardse. Zo kan je hier trouwen met je partner die je van hierboven meegekomen is. Zo herken je hier personen die je eigenlijk niet kan kennen.

V: Wat doet je vereniging eindelijk? Wat houdt het in?

Denis: Bewust worden van deze zaken. Voorlichtingen geven door personen die ervaringen hebben op bepaalde gebieden. Men begint dan in te zien uit eigen besluiten hoe alle puzzelstukjes wonderbaarlijk in elkaar vallen. Men weet dan dat men hier niet voor niets loopt. Dat men hier niet is op vakantie, maar dat het leven een leerschool is, het opdoen van ervaring uit beproevingen om spiritueel te kunnen evolueren van een lager dierlijk bewustzijn naar een geestelijker begrip tot dit uiteindelijk geen lichaam meer nodig heeft. Men gaat inzien dat het niet gedaan is.

      Denis

© 2002 Aura-Oasis – Denis Dhondt