OBE – Vragen rond uittredingen

De uittredingservaring

Is een uitgetreden persoon gekleed?

Een uitgetreden persoon zal er precies zo uitzien zoals hij denkt dat hij is. Meestal zal hij dus zijn doodgewone kleren dragen die hij aanhad. Het is echter ook mogelijk dat hij naakt is. Alleen het denken aan de noodzaak kleren aan te hebben kleedt de persoon aan. Ook het voorkomen van het lichaam kan verschillen. Meestal ziet men zichzelf zoals men zichzelf kent, maar men kan ook jonger zijn. Men hoeft helemaal geen menselijke vorm te hebben. In dit geval voelt men zichzelf meer als een lichtende ovaal, zwevend boven de grond. Een lichtende ovaal is ook gekend bij spookverschijnselen.

Kan een uitgetredene iets aanraken?

Normaal gezien zal een uitgetreden persoon steeds proberen een deur te openen door de kruk vast te grijpen. Dit zal men nog doen ook al duurt de uittreding dagen lang en is men alles al heel gewoon. Dit werkt niet, zijn handen en zijn lichaam zijn stoffelijk te ijl en tot zijn verwondering gaat hij door de kruk heen tasten.

Ziet een uitgetreden persoon zichzelf?
En ook in de spiegel?

Een uitgetreden persoon die zichzelf bekijkt ziet zich zoals hij normaal is. Er is geen enkel verschil behalve wanneer hij in de spiegel kijkt, waarin hij zichzelf niet ziet.

Hoe vast is het lichaam van een uitgetredene voor zichzelf?

Zeer vast. Je kan gewoon je arm aanraken en deze als vaste stof voelen.

Kan een uitgetreden persoon op een stoel gaan zitten?

Dat kan zeker ondanks het feit dat zijn lichaam door vaste stof heendringt. Dit komt omdat de voorstelling “in de stoel te zitten” voldoende is om dit te verwezenlijken. Bovendien heeft het ijlstoffelijk lichaam zo weinig gewicht dat de stoel genoeg weerstand biedt om iemand te kunnen laten zitten. Alleen als men werkelijk zal proberen de stoel te verplaatsen of er iets van aan te raken, zal men merken dat de ijlheid van het lichaam te weinig vat heeft en er daardoor heen grijpt.

Kan men iemand aanraken?

Net zoals men op een stoel kan zitten kan men iemand aanraken. Het hangt echter van de mate van uittreding af, of iemand dat ook zal voelen. Je raakt immers met je uitgetreden lichaam het etherisch lichaam van de andere ook aan, naast zijn stoffelijk omhulsel. Daardoor kan het zijn, indien de bewuste gedachte van de stoffelijke persoon voldoende gericht is op het aanvoelen van die aanrakingen, dat men dit inderdaad voelt. Er blijken gradaties mogelijk te zijn, afhankelijk van de vastheid van het etherische lichaam. In de meeste gevallen zal het aanraken van iemand door de persoon niet gevoeld worden. In sommige gevallen echter, net zoal bij geestverschijnselen, kan een aanraking zelfs zeer duidelijke gevoeld worden en zelfs een letsel nalaten. Een voorbeeld hiervan is de kneep die Monroe iemand experimenteel toediende en die ‘s anderendaags een blauwe plek was.

Kan men een geluid produceren?

Net zoals bij het aanraken lukt dit normaal niet. Als de uitgetredene er echter in slaagt iets in trilling te brengen die het zeer zwakke ijlstoffelijke geluid kan versterken, kan het zijn, dat de stem gehoord wordt. Meestal zal dit dan moeten gebeuren vlakbij het oor van degene die het hoort. Daardoor hoort deze persoon het meestal slechts met ofwel het linker of het rechteroor. Via een medium kan een ectoplasma worden afgescheiden, die de uitgetredene, mits in het lichaam van het medium kan laten trillen. Andere mediums gebruiken geluidsversterkende akoestische hulpmiddelen zoals een hoorn die als klankkast kan fungeren. Ook bandstemmen werken waarschijnlijk puur door hun zware versterking van een zeer zwak geluid.

Kan men gezien worden?

Dat lijkt te variëren. Meestal wordt men niet gezien. Maar soms komt het voor dat iemand een ijl lichtgevend lichaam ziet en herkend. In sommige gevallen wordt de uitgetredene zelfs zo duidelijk gezien dat men denkt dat deze werkelijk stoffelijk aanwezig is. Dit hangt meer van de afstemming en de gedachtekracht van de uittreder af dan van de uittreding zelf. Sommige mensen, vooral sommige dieren kunnen deze personen goed waarnemen. Ook elektronische apparatuur is in staat een uitgetreden persoon te registreren. Er blijkt geen enkel verschil te zijn tussen waargenomen geesten en uitgetredenen. Hun voorkomen is meestal zeer reëel als ze gezien worden. Als ze gezien worden, kan er zowel met uitgetredenen als met geesten meestal ook worden gepraat.

Kan een uitgetredene een voorwerp verplaatsen?

Gezien het lichaam van een uitgetredene zo fijnstoffelijk is, gaat dit meestal niet. Men kan de stof echter concentreren en erin slagen een licht voorwerp te verplaatsen. Dit is door enkele uittreders geprobeerd en sommigen slaagden erin, meestal ging het om een klein licht voorwerp en had men als het lukte geen moeite om dit te doen. Waarschijnlijk hangt het van de bewustzijnstoestand af en de gedachtekracht of dit lukt.

Voelt een uitgetredene zich door een muur gaan?

Meestal niet. Sommigen voelen echter iedere laag van de muur. Het lijkt af te hangen van de mate waarin men zichzelf kan distantiëren van de gedachte dat de muur solide is. Daar de meesten niet letterlijk door de muur wandelen en slechts denken aan een manier om in de andere kamer te komen, zullen ze er plots zijn. In principe hebben zij dan ook de barrière van de solide muur overwonnen, echter zonder er eigenlijk door te gaan.

Wie is Yram? Wie is Muldoon? Wie zijn er nog?

Yram is een schuilnaam. Zijn ware naam is Marcel Louis Forhan. Muldoon is de eerste die zijn ervaringen met uittredingen de werelds instuurde. Beiden schreven ook boeken over hun uittredingservaring. Er zijn heel weinig mensen die regelmatig – en als ze dat willen – kunnen uittreden. Het beroemdste geval is zeker Monroe, temeer daar hij er zelf ook een studiecentrum over oprichtte en zijn boeken ook in het Nederlands vertaald werden. Minder bekende spontane uittreders, die voornamelijk voor laboratoriumonderzoek werkten, zijn Alex Tanous, Stuart Harary, Pat Price, en de iets meer bekende Ingo Swan, die heden ten dage nog steeds meewerkt aan opleidingcursussen in Remote viewing en mindpower voor de CIA (na de onderzoekingen van de fysici Tart en Puttman voor de SRI (Stanford Research Institute), die voor de Amerikaanse veiligheidsdiensten 25 jaar onderzoek deden met 85% resultaat). Yram’s ervaringen zijn niet minder dan die van enig andere.

Verplaatst een uitgetredene zich steeds zwevend door de lucht?

Helemaal niet. Alhoewel de meeste bewust worden van hun uitgetreden staat, verplaatsen de meesten zich zoals ze gewoon zijn te doen. Grotere afstanden worden afgelegd door gewoon aan de plaats te denken. Men verschijnt dan onmiddellijk op de bestemming. Voor velen is echter de gedachte aan het verplaatsen niet weg te denken en deze leggen de grotere afstanden aan een zeer hoge snelheid af, vliegend door de lucht.

Kan een uitgetredene doden ontmoeten?
Een blik werpen in het hiernamaals?

Dat kan, dit zijn de astrale projecties. Meestal zijn deze het meest voorkomend. Maar ze zijn meestal ook de wazigste waarnemingen en ze lijken het meest op lucide dromen. Er zijn echter ook astrale projecties met 100% bewustzijn, maar deze zijn slechts zeer zelden voorgekomend, het zijn deze die bijna uitsluitend voorkomen tijdens bijna dood-ervaringen. Regelmatig en spontaan komen deze zeer duidelijke astrale uittredingen nooit voor in tegenstelling tot wat sommige new age schrijvers de lezer zouden willen laten geloven. Meestal spreekt men over astrale projecties, een lagere vorm van uittreding. Dit is nog het meest te vergelijken met het zonet genoemde Remote viewing. In plaats van 100% uitgetreden te zijn, is slechts een beperkt deel van het bewustzijn aanwezig. Astrale projecties geven meestal wazige beelden, vertekeningen en zijn niet steeds betrouwbaar. De meeste spontane uittreders bereiken na veel oefening deze discipline. Zelden zijn ze in staat de zo begeerde “etherisch projectie”, de aardse uittreding met 100% realiteit op te wekken. Deze “echte, zuivere” uittreding, waarvan altijd alles klopt, lijkt bijna uitsluitend voor te komen bij bewusteloosheid van ongevallen, bijna doodervaringen of narcose.

Zijn de meeste uittredingen op fysiek niveau?
Of op astraal niveau?

De spontane uittreding is meestal op fysiek niveau. De opgewekte uittreding is zelden in het fysiek niveau, behalve deze van de hier genoemde “aangeboren” uittreders. De opgewekte uittreding is meestal vermengd met een dubbel bewustzijn, deels in het lichaam, deels in een andere bestaansfeer. Daarom zijn deze waarnemingen minder zuiver. Ook is er iets vreemds met deze uittredingen, links en rechts kunnen soms verwisseld worden waargenomen. Ook staan bedden, deuren en dergelijke niet steeds op de juiste plaats. Soms is er een deur meer in de kamer van waaruit men vertrekt. De waarnemingen die de astrale geprojecteerde waarneemt zijn daarom veel minder betrouwbaar en zeker vermengd met droomvoorstellingen die in het onderbewustzijn schuilen.

Kan men zichzelf leren uittreden?
Hoeveel uittreders slagen daar dan in?

Voor de etherische projectie, zoal deze voornamelijk wordt beschreven in de boeken van Muldoon, Yram en Monroe, slagen bijna geen aangeleerde uittreders, en als ze slagen gebeurt het heel zelden. Juist doordat dit zo moeilijk lijkt op te wekken en deze uittredingen soms door anderen worden waargenomen en zo realistisch zijn, zijn ze ook juist zo gegeerd. Het tweede boek van Monroe betreft voornamelijk Astrale projectie, daar anderen dan hemzelf niet in staat blijken de etherische “Uittredingen” die hij in zijn eerste boek beschrijft aan te leren. De bekomen informatie van wat men heeft gezien kan worden nagetrokken. Remote viewing, een variant maar meer een soort helderziende uittreding en astrale projectie, het projecteren van het bewustzijn in een andere wereld of op coördinaten van onze planeet, kan worden aangeleerd. Wie er echt moeite voor doet en deze lessen ondergaat via een overtuigend persoon zoals Ingo Swan heeft ongeveer 85% kans om erin te slagen minimaal enkele uittredingen te hebben. 85% van het waargenomene dat kan worden nagegaan, – bij de meer ervaren uittreders – blijkt dan te kloppen. Monroe, intussen overleden, behielp zijn leerlingen met hersengolven, de beroemde hemi-sync. Deze geluidsgolven lijken te kunnen helpen bij pogingen om uit te treden.

Hoe realistisch neemt een uitgetredene alles waar?

Bij spontane uittredingen, uittredingen zoals bij een ongeval, narcose, bijna doodervaring heeft alles een zeer hoge realiteit. De realiteit kan zelfs hoger zijn, dan wat we normaal waarnemen. Dit komt voornamelijk omdat men geen aardse zintuigen gebruikt met hun beperkingen. Zo kunnen we slechts geluiden horen van 20 tot maximaal 18.000 Hz met twee oren (stereo) en zien we in principe slechts drie kleuren met golflengtes tussen infrarood en ultraviolet. Het uitgetreden lichaam heeft die beperking niet. Ook is men in staat om meer te zien dan met stoffelijke ogen omdat deze het zicht niet langer beperken tot wat er vóór je ogen te zien is. Daar men zich onmiddellijk kan verplaatsen hoeft men geen enkel detail van een gebeurtenis te missen. Ook staat men meestal op de ideale plaats om het gebeuren te zien.

Dit moet een fantastische indruk maken, of lijkt er niets aan de hand?

Dat is een zeer miskende opvatting. Iemand die niet opzettelijk uitgetreden is merkt er eigenlijk niets van. Hij voelt in het begin geen enkel verschil. Hij zal slechts waarnemen dat er een aantal dingen heel vreemd zijn. De meesten weten het slechts als ze hun eigen lichaam zien liggen. Dit is echter slechts een 30% en komt meestal voor bij een ongeval of narcose waar veel mensen rondom iets staan. De uitgetredene is nieuwsgierig en ziet dan plots dat hij het is die daar ligt. Meestal is dit zicht dus ook vanuit de hoogte vanwege de omstaanders. Al de rest lijkt doodgewoon, al zijn vele dingen vreemd omdat men ze niet kan verklaren. Men kan zich afvragen hoe men plots zo snel op een bepaalde plaats is terechtgekomen. Men vraagt zich af waarom de persoon in de gang niet wat beleefder plaats kon maken zodat je ook kon passeren. Ook lijken anderen je te negeren en het kan een tijd duren eer men doorheeft dat men je niet ziet, voelt en hoort.

Wie plots bewust wordt “uitgetreden te zijn” komt zeer vaak plots in zijn lichaam terug, tenzij dit niet mogelijk is door de zware verwondingen. Bij deze uittredingen is het bewustzijn zeer realistisch en voor 100% aanwezig in het etherische lichaam. Meestal ziet men geen astrale sferen omdat men er ook niet aan denkt daar te zijn.

Bij de bewust opgewekte uittreding, is het net omgekeerd. Men voelt zichzelf gaan zweven, draait bewust zijn lichaam tot het rechtkomt, probeert niet aan zijn lichaam te denken (teneinde er niet in terug te komen – denken aan het lichaam is voldoende om er terug in getrokken te worden), en men probeert zo ver mogelijk weg te geraken om te zien hoever men kan gaan.

Bij de “professionele” uittreders bestaat de combinatie om bewust uit te treden zonder bewusteloos te zijn. Meestal is een zeker gevoel nog in het lichaam aanwezig en wordt men gewaarschuwd als men bijv. dreigt te verstikken in de lakens. Monroe werd meestal teruggetrokken voor een volle blaas.

In hoeverre treden we uit in dromen en slaap?

We treden dagelijks uit via onze dromen. Toch is niet iedere droom een uittreding. Het zijn slechts de dromen die voorkomen in de diepste slaapfase die een uittreding zijn. Van deze dromen herinneren we ons niets. Toch kan worden nagegaan in hoeverre een uittreding optreedt. Slaaponderzoek met behulp van EEG en REM-registratie toont aan dat er iets aan de hand is. Men kan slapenden de suggestie meegeven te proberen in een bepaald lokaal te komen, waar men waarnemingen kan doen, of waar het elektrisch veld verstoord wordt, waardoor men de uittreding kan meten en controleren. Ook proefdieren, meestal de huisdieren van de uittredende zelf, lijken soms een reactie te tonen als een uitgetredene bij hen komt. Ook kan men een uittreder de opdracht hebben meegegeven te kijken wat zich ergens in een gesloten kamer bevindt. Op het moment dat men merkt dat de uittreding is begonnen, wat men ziet aan de zeer speciale hersengolfregistratie, maakt men de proefpersoon wakker zodra dit afgelopen is. Daardoor is alles nog bewust in zijn herinnering. Dan kan men controleren of de feiten kloppen. De laatste methode sluit helderziende waarneming niet uit en bewijst dus niet voldoende het feit uitgetreden te zijn. Helderziende waarneming is uitgesloten door de proeven met elektronische detectie en de dierenproeven.

Kan men vanuit lucide dromen gemakkelijker uittreden?

Vermits men al in een speciale bewustzijnstoestand is, waarbij men zich bewust door het droomlandschap beweegt, kan men besluiten zijn natuurlijke omgeving te gaan verkennen. Dit resulteert dan in een uittreding. Het gaat echter minder gemakkelijk dan opleidingscentra voor lucide dromen en uittredingen ons willen laten geloven. Hoe dan ook, zijn lucide dromen en uittredingen een feit. Maar de kans om het aan te leren, zelfs met hulp van speciale toestellen en geperfectioneerde trainingen is slechts voorwaardelijk. Bij sommigen lukt het, bij anderen gewoon niet. Sommigen houden hun oefeningen jaren vol zonder succes, anderen kunnen het na drie pogingen. De mogelijkheid om uit te treden via lucide dromen is wel veel groter dan op enige andere manier. Om lucide te dromen, moet men echter eerst minimaal leren zich minstens enkele dromen per nacht te herinneren. Dit laatste kan eenvoudig aangeleerd worden. Hoe dan ook; lucide dromers, die dan ook hun droom nog kunnen manipuleren lopen er niet in overvloed.

Hoe bewust ervaart men een uittreding?

Dit is een zeer controversiële vraag, daar hoe minder men zich bewust is dat men is uitgetreden hoe meer realiteit de ervaring zal hebben. Eens men weet uit zijn lichaam te zijn, kan men immers niet vermijden met een deel van het bewustzijn ook bij het lichaam te zijn. Dit kan niet bij toestanden van bewusteloosheid of bij narcose. Daarom komen de meest realistische uittredingen slechts voor bij deze groep. Door een ongeval had ik zelf een uittreding die ik hier al eens heb beschreven. Ik werd me pas na enige tijd bewust dat ik was uitgetreden. Toen me dit zeer duidelijk was, was ik ook weer terug in mijn lichaam. De ervaring is minstens even realistisch als onze werkelijkheid. Ik kon ook mezelf zien. Ik verplaatste me echter door mijn gedachten. Ik was direct waar ik aan dacht. Dat was het eerste wat ik vreemd begon te vinden. Het tweede dat ik vreemd vond, was dat niemand me leek op te merken. Er was ook geen tijd tussen gebeurtenissen. Je hoefde niet te wachten. Alles volgde mekaar op zonder tussentijd. De 100 wagen kon je horen en zien aankomen, zodra de hoorn van de telefoon werd neergelegd. Ik moest opzij springen toen de mannen uit de wagen sprongen en dacht bij mezelf hoe onbeschoft die me zouden omvergelopen hebben. Dit alles moet minimaal zo’n 10 minuten aardse tijd geduurd hebben. Mijn tijd ervoer ik totaal anders doordat er geen tussentijd was. Het leek alsof het 1 minuut was, indien alles gereconstrueerd zou worden en enkel de actieve tijd getimed zou worden.

Hoe overtuigd is iemand van zijn uittreding?

Dit gaat van zeer overtuigend voor een etherische uittreding, tot flauw en twijfelachtig voor een wazige astrale projectie. Wie de etherische uittreding heeft gehad, weet dat hij ooit eens een geest is geweest en er dus zeker meer bestaat dan het lichaam. Het eigenaardige is ook dat men weet dat men bewusteloos of zelfs dood is. Ikzelf vroeg me ook af hoe het mogelijk was, dat ik wist dat ik bewusteloos was; omdat ik dat dan toch immers niet zou kunnen denken. Daar de gebeurtenissen elkaar zo vloeind opvolgen is men even snel met zijn gedachten bij wat er gebeurt zodat men tijd heeft om een antwoord te vinden voor deze vreemde waarnemingen. Uiteindelijk beseft men dan de toestand. In tegenstelling van wat de meesten denken ziet slechts 30% zijn eigen lichaam liggen. De rest vertrekt onmiddellijk zonder omkijken naar datgene waaraan men denkt, of waarnaar de aandacht getrokken worden. De meeste uittredingen zijn volgens onderzoek “onbewust”. Slechts ongeveer 10% weet dat men is uitgetreden, meestal na het zien van het eigen lichaam.

Wat is nu de diepere essentie?

We overleven de dood. We zijn een geest in een lichaam. We zijn constant een geest die momenteel fysiek gebonden is. De dood is een illusie, er moet meer zijn. Deze overtuiging waarvan de meesten niet 100% zeker zijn wordt bevestigd in al zijn spirituele consequenties. Natuurlijk is de overtuiging van degenen die het “licht” zagen bij een bijna doodervaring nog dieper omdat zij ook de Godservaring, de ontmoeting met het wezen van leven en liefde, hebben kunnen aanschouwen. Kan men geesten ontmoeten tijdens een uittreding? Ja dat kan. Men ontmoet vooral andere uitgetredenen tijdens een etherische projectie, maar ook overledenen die aardgebonden zijn. Bij een astrale projectie ontmoet men zowel overledenen als uitgetredenen. Men kan bij astrale projectie echter ook evengoed terechtkomen bij de zeer primitieve lage levensvormen met demonische aard en gestalte.

Is er gevaar aan uittreden?

Normaal niet daar het lichaam altijd bewaakt wordt. Het lichaam leeg achterlaten houdt echter altijd het gevaar in zich dat een andere aardgebonden entiteit dit kan innemen. Zeker indien de aura volledig weg is. Deze neemt men immers mee met het etherische of het astrale lichaam. Soms neemt men deze lichtende aura waar, soms niet, naargelang de ingestelde bewustzijnstoestand. Meestal is er bij het uittreden steeds iemand bij je, waarschijnlijk je gids. (Ik voelde geen aanwezigheid) Het zijn vooral deze, die astrale projecties beleven, die het gevoel hebben niet alleen te zijn en soms ook hun gids of andere gidsen ontmoeten. Sommigen hadden het lastig hun lichaam weer in te nemen omdat het blijkbaar bij terugkeer bezet bleek te zijn door een andere aanwezigheid. Sommigen moesten zelfs vechten om de illegale aanwezigheid er weer uit te trekken. Zover bekend heeft iedereen het echter steeds zonder gevolgen overleefd. Er zijn geen gevallen van uittreding bekend met een dodelijk gevolg. Uiteraard kan dat niet gezegd worden van het type dat thuis hoort bij ongevallen en bijna doodervaringen maar wat dan komt door de lichaamsbeschadiging.

Kunnen drugs uittredingen veroorzaken?

Ja, doch de uittreding zal ook beneveld zijn door het druggebruik, vooral van de herinnering zal men niet veel mee kunnen nemen. Meestal komt dit slechts echter voor wanneer men met gevaarlijke harddrugs dicht tegen de doodsgrens komt. Daar men bij terugkeer ook een beneveld bewustzijn heeft, gaat de ervaring meestal verloren in vergetelheid. Toch zijn er experimenten bekend, zoals met de psychiater Stanislav Grof waarin drugs gecontroleerd zijn gebruikt en waarbij een waarnemer iedere uitgesproken ervaring kon noteren. Daardoor is hierover ook meer bekend. Zelden komt er een duidelijke herinnering van de druggebruiker zelf. Meestal lukt het niet maar is het wel een van de bewustzijnstoestanden die verlangd wordt van druggebruik.

Komen uittredingen nog voor in andere toestanden?

Meestal komen deze uittredingen zonder aanwijsbare reden. Men is plots uit zijn lichaam en ziet zichzelf daar onder zich fietsen. In sommige gevallen komt uittreding ook voor in crisissituaties. Zo zijn er gevallen bekend van hulpbehoevenden, die verschenen aan potentiële redders, of familie. Niet iedere geestverschijning hoeft “dood” te zijn. In veel gevallen weet de uitgetredene niet zeker of hij zijn doel bereikt heeft en werkelijk gezien is, tot men het hoort van de persoon in kwestie. Ook Monroe beleefde deze situatie eens bij een uittreding, waarbij hij dacht dat men hem niet kon zien.

Kunnen uitgetredenen de privacy schenden?

Nee, omdat er blijkbaar een barrière bestaat die verhinderd dat dat gebeurt. Meestal wordt dit aangevoeld als een terugtrekkende kracht, een onvermogen om verder te gaan. Er is dus blijkbaar iemand die erover waakt dat van deze toestand geen misbruik kan gemaakt worden. Dit ligt evenwel anders als men het lichaam kan betreden van iemand anders. Dan is het mogelijk het privé-leven van iemand in de war te brengen. Deze toestanden komen waarschijnlijk ook voor door overledenen en zijn gekend als “bezetenheid” of schizofrenie.

Kan een uitgetredene doorheen alles, of zijn er beperkingen?

Men kan zonder probleem door de dikste materie. Er blijkt echter toch iets te zijn, dat een inwerking heeft op het etherische lichaam. Dit zijn namelijk elektrische velden. Elektrische velden zijn ondoordringbare barrières. Vooral hoogspanningsleidingen en elektromagnetische velden blijken een uitgetredene te verhinderen er te passeren. (Hoogspanningsleidingen veroorzaken elektrische velden rond de leidingen)

Wat heeft bezetenheid met uittreding te maken?

De zwaarste beperking voor een geestelijk lichaam, of dit nu een uitgetreden levend persoon is, of een overledene, is de natuurlijke aura die we allen bezitten. Het lijkt wel of de aura een natuurlijke functie heeft het lichaam met een elektromagnetisch veld te omgeven om andere entiteiten het intreden te verhinderen. Wanneer er gaten in dit veld zijn, kan schizofrenie voorkomen. Dit geld dan altijd voor mensen met black-outs, die terwijl ze uit het lichaam zijn, hun aura-loos lichaam onbeschermd achterlaten. Entiteiten die uitgetreden voortleven, kunnen niet echt “leven”, alleen waarnemen. Omdat ze niet echt kunnen deelnemen aan het leven hebben ze een “host” nodig. Zo parasiteren ze op een levende persoon en kunnen zelfs dit lichaam innemen. Het spreekt vanzelf dat dit dan een persoonlijkheidsverandering teweegbrengt. Mogelijk zijn vele vormen van MPS, DIS, Psychose en soortgelijke daaraan te wijten en niet door een chemische storing in de hersenen. Ik doe hier echter een uitspraak die ik niet kan bewijzen en die ingaat tegen de psychiatrie. Daar ik geen psychiater ben, maar wel weet heb van entiteiten, spreek ik hier ook van “mogelijk”. Een bewijs dat in die richting reikt zijn de experimenten van Wickland (boek in bibliotheek) die gedurende dertig jaar alle, behalve één, gevallen van bezetenheid heeft kunnen genezen binnen enkele weken door aan te nemen dat men bezeten was. Via een medium praatte deze psychiater van man tot man met de entiteit en leidde deze naar hun bestemming. Een tweede psychiater, deed hetzelfde met volledig succes. Beiden wisten niet van elkaars werkwijze af. Omwille van de orthodoxe gedachte kon ondanks het succes, deze werkwijze niet aanvaard worden binnen de psychiatrie. Op basis van brongegevens uit verschillende universitaire studies en persoonlijke ervaringen, van internet en uit de bibliotheek van de vereniging. Zie de cataloog van de bibliotheek of de documenten van studierapporten en ervaringen die in de bibliotheek aanwezig zijn.

      Denis

© 2002 Aura-Oasis – Denis Dhondt